Ik schrijf levensverhalen van mensen die al een stuk op weg zijn in het leven. Mensen die terugkijken op een bewogen leven, op een gelukkig leven, op een heel gewoon leven – en heel vaak is het een combinatie van dit alles. Ieder leven zit vol verhalen en ik geef je heel graag de ruimte om die verhalen te vertellen en door te geven aan de volgende generaties.
Het vertellen van je verhaal werkt helend, het delen van je verhaal zorgt voor verbinding.
Ieder verhaal verdient een stem!
Eigenlijk zou niemand mogen gaan, zonder zijn of haar verhaal door te geven. In jouw verhaal zit een schat aan levenswijsheid, jouw verhaal doet eer aan wie je bent.
Om zoveel mogelijk verhalen een warm podium te geven, schrijf ik bij leven én bij dood.
Levensverhalen zijn het cement tussen de generaties
‘Woho wat een mooi verhaal zeg. Ik was helemaal een beetje ontroerd.’
Birgit Diepstraten
Een levensportret maak ik voor mensen die in de herfst van hun leven zijn aangekomen. In goede gezondheid, of als de dood zich al heeft aangekondigd. Jong of oud. Lees hier verder over levensportretten.
En als het zover is – dan kiezen we voor de uitvaart de allermooiste woorden. Woorden die precies vertellen van wie we afscheid nemen. Woorden die ontroeren, woorden die raak zijn. Woorden die lucht geven, woorden die herkenning oproepen. ‘Ja, dat is precíes zoals hij was.’ Lees hier verder over uitvaartspeeches.
Iedereen heeft een verhaal
Mijn interesse in het verhaal van anderen is bijna eindeloos, kan ik wel zeggen. Op de vraag of inderdaad iedereen een verhaal te vertellen heeft, kan ik dan ook volmondig ‘ja’ zeggen! Iedereen heeft een verhaal, maar er is niet altijd gelegenheid om dat verhaal rustig te vertellen.
Tijd, aandacht en goede vragen
Mensen hebben tijd, aandacht en goede vragen nodig om hun verhaal te kunnen doen. Dat breng ik allemaal mee. En waar het vooraf wat ongemakkelijk kan voelen, om je levensverhaal aan ‘een vreemde’ te vertellen – is dit juist ook heel prettig. Ik ben geen onderdeel van de familie, de verhalen zijn nieuw voor mij en ik heb er geen oordeel over.
‘Wat is het fijn zeg, om alles te kunnen vertellen aan jou. Het lijkt bijna therapie.’ gaf een Indische vrouw mij terug. Heel open vertelde ze over de tijd in Indonesië, de verhuizing naar Nederland en hoe ze hier een bestaan opbouwde. Een verhaal van een bewogen leven, wat ze graag wil doorgeven aan haar kinderen en kleinkinderen.
‘Kippenvel, op allerlei manieren. Diepe dank je wel lieve Susanne.’
Jeroen Kortekaas
‘Wat een gave heb jij! Ik ben zo blij dat je mijn portret hebt geschreven.'
Heidi Kruize
Heb je interesse in een persoonlijk portret?
Laat je gegevens hier achter, dan neem ik contact met je op.